''la esperanza es una cosa peligrosa!'' ateşli ve öfkeli ispanyol aksanıyla tükürükler saça saça kızarken, naif bir eda ile ''quien sabe...'' diye mırıldanıyor tatlı dudakları şimdi usul usul. yorulmuş da olabilir, ama kim söyleyebilir ki pes ettiğini? soluklanmak isteğini güçlü yanı hoş karşılamaz; dingin yanını sorguya çeker, kızar, bağırır, çağırır ama sakinleşir yoksa nasıl anlar ki bu soluklardan beslendiğini.
iyileşmek? o ise tamamen spontane...