26 Ocak 2012 Perşembe

devinim

derim ve iskeletim arasında kalan her bir parça titrerken suskunluğumdan, bir şeyler bağımsızlığını ilan ederek coşku içerisinde kararlı adımlarla yürüyor zihnimde. üst üste koyduğum kararlarım ki onlar yer açmak içindi kendime, bir bir düşüyorlar. basiretsiz değilim, ne yapacağını bilmez halde ise hiç! sadece tutunamayacakları yerlere yerleşmiş düşünce ve insanları zaptetmek için uğraş vermenin yorgunluğunu atıyorum üstelik keyif içerisinde seyrediyorum hareketlerini. dağılırcasına düşüyorlar tepelerden kararlı adımların sarsıntıları sebebiyle. bu bir yıkım değil, sadece yerini bulamamışlığın telaşlı koşuşturmacası, hiç bir yere hiç bir zaman varmamalarını dilediğim ''şeyler''in istikamet arayışı. hem bu ''şeyler''in devinimi olmaksızın nasıl adını bulsun bu şuursuz titreyişler! 
kendime açtığım alanlara saçılıyor her bir ''şey'' dayanamayarak tutuklu hallerine. derli toplu manzaraya şenlik katıyorlar. kendi kendimi alt edişim, sözcüklerden dirilişim ve hiç bir tarafı savunmaksızın içli muharebenin tozu dumanında yitirilişim inşa ediyor beni.


dökülüyor tutunduruldukları yerden her bir ''şey'' yıkarcasına neredeyse


tanımsızlıklardan kaçan bir dinglinlik yükseliyor


adı her neyse!